zentralen emisioen kontrola
Zentralek eragindako igorpenen kontrola funtsezko prozesu bat da, eta horrek kutsatzaileak airean ez sartzea eragozten du. Bere funtzio nagusien artean daude harrapaketa, tratamendua eta desagertzea, edo beste produktu erabilgarrietara bihurtzea, hala nola sufrezko dioxidoa, nitrogeno-oxidoak eta hautsa. Energia-estazioetako igorpenak kontrolatzeko sistemek sortzen duten kutsadura herrialde garatuetan gobernuen araudiaren ardatz nagusia da. Jarduteko eta joera hori gutxitzeko, jadanik dagoen baino okerragoa ez bihurtzeko, teknologia sorta bat garatu dugu arazoak jatorrian konpontzeko ondo funtzionatzen dutenak. Aurrerapen teknologikoa mugatu duten eta arlo honetan garapen ekonomikoa atzeratu duten arazo nagusiak, duela gutxi arte, instalazioen antolamenduaren mugaketa bat izan ziren, ekipamenduaren konfigurazioaren aukerak mugatu zituztenak. Teknologia berriek murriztapen horiek gainditu dituzte, modularra den diseinuaren antzeko planteamenduei esker, erabiltzaileei ahalbidetzen diena espazio existentea ahalik eta hobekien erabiltzea, dena elkarren artean pilatzea edo banatzea beharrean, gela mugak ez direlako. Ebakuntza-sistema teknologikoek garbitzaile aurreratuak, precipitatzaile elektrostatikoak eta murrizketa katalitiko selektiboaren teknologia hartzen dituzte barne. Ikatz, petrolio eta gas naturala bezalako erregai fosilen erabilerak, zentral elektrikoetan, partikula eta gas moduko igorpenak sortzen ditu kantitate handietan. Arazo horiek konpontzeko, zentral elektriko horiek orain SO2 emisioak % 95 edo gehiago murrizten dituzten kea desulfuratzeko sistema instalatu behar dituzte. Sistema hauek ikatz, gasa eta beste erregai fosilen oinarritutako zentral elektrikoen parte dira, ingurumen-arauak betetzeko eta ingurumen-inpaktua murrizteko aukera ematen diena. Ebakuntza-sistema oso zabaldua dago, airearen kalitatea eta osasun publikoa hobetzeko, handiko instalazioetatik instalazio industrialetaraino.