کنترل آلودگی نیروگاههای حرارتی
یکی از اهداف اساسی حفاظت از محیط زیست در نیروگاههای حرارتی کنترل آلودگی ناشی از سوزاندن زغالسنگ است. این سیستم همچنین به عنوان دستگاهی برای به دام انداختن، درمان و مقابله با آلایندههایی مانند دیاکسید گوگرد، اکسیدهای نیتروژن، ذرات گرد و غبار و دیگران عمل میکند. این سیستم شامل تعدادی فناوری پیشرفته است، از جمله جمعآورندههای گرد و غبار که از فرار ذرات جامد به جو جلوگیری میکنند با به دام انداختن آنها در قطرات آب روی سطوح خود و سپس با وزش بادهای قوی آنها را به بیرون میرانند؛ کارخانههای کاهش گوگرد که تمام مقادیر جزئی یا به سادگی ترکیبات گوگرد را به سولفاتهای بیضرر (گچ) اکسید میکنند و سپس آنها را به صورت دوغاب خمیری از طریق لولههای زیرزمینی منتقل میکنند در حالی که از این فرآیند گرما بازیابی میشود--به منظور جلوگیری از آلودگی در منبع و همچنین ارائه یک محصول جانبی با ارزش؛ تأسیسات کنترل آلایندههای هوایی (تأسیسات شویهووانگ) که میتوانند اکسیدهای نیتروژن، دیاکسید گوگرد و ذرات را به طور همزمان حذف کنند. اهمیت این برنامهها در اطمینان از این است که نیروگاههای حرارتی به اهداف سیاستهای زیستمحیطی پایبند باشند و در عین حال آلودگی هوا را کاهش دهند. ابتدا، سیستم تشخیص میدهد که چه نوع آلایندههایی تولید میشود. سپس تکنیکهای خاصی برای بررسی یا حذف آنها قبل از اینکه به هوا بروند، استفاده میشود.